L'etude des orfevres de Namur de l'ancien regime est faite de la meme
facon que celle des orfevres de Bruxelles, parue en 2019 (W. van Dievoet,
Orfevres de l'ancien regime au poincon de Bruxelles). Elle comprend
trois parties:
1) La premiere partie concerne la reglementation de
l'orfevrerie visant a garantir le titre du metal precieux, a controler par
le doyen et les jures du metier.
2) La seconde partie decrit les
poincons utilises par le metier sur l'argenterie pour confirmer que la
piece a ete essayee et qu'elle est conforme a la reglementation. A Namur
l'annee de l'essai ne figure sur les pieces qu'a partir de 1682. Elle est
indiquee jusqu'en 1750 par periode de quelques annees et a partir de 1750
annee par annee. Des photos des poincons de garantie figurent dans le
livre. Le tableau de ces poincons est presque complet a partir de 1682. Il
n'en manque que trois.
3) La troisieme partie comprend le registre
des orfevres connus avec, dans la mesure du possible:
a) les
elements biographiques, tels que la naissance, le mariage et le deces,
b) la carriere de l'orfevre avec la date d'inscription comme apprenti,
comme maitre, ainsi que les fonctions eventuelles exercees dans le metier,
c) quand il est connu, une photo du poincon personnel de l'orfevre.
Des index chronologiques et alphabetiques des noms et des poincons
des orfevres completent l'ouvrage.
Il s'agit donc d'un precieux
livre de reference pour les musees et les collectionneurs d'argenterie
ancienne de Namur.
De studie van de edelsmeden van Namen van
het ancien regime is op dezelfde wijze gedaan als deze betreffende
de edelsmeden van Brussel (W. van Dievoet, Edelsmeden van het ancien
regime met merken van Brussel), gepubliceerd in 2019. Ze omvat drie
delen:
1) Het eerste deel betreft de reglementering van het
edelsmeedwerk met het doel het gehalte van het edelmetaal te waarborgen en
het te doen verifieren door de deken en de gezworenen van het ambacht.
2) Het tweede deel beschrijft de stempels die door het ambacht op het
zilverwerk aangebracht werden om te bevestigen dat het stuk gekeurd werd
en dat het conform was met het reglement. Te Namen komt het jaar van de
keuring slechts voor op de stukken van na 1682 per periode van enkele
jaren, en vanaf 1750 jaar per jaar tot 1793. Foto’s van die keurmerken
staan in het boek. De tabel is bijna volledig, op drie na.
3) Het
derde deel omvat het register van bekende zilversmeden met in de mate van
het mogelijke:
a) de biografische gegevens, zoals het jaar van
geboorte, huwelijk, en overlijden,
b) de loopbaan van de zilversmid,
met het jaar van zijn inschrijving als leerknaap, als meester-zilversmid,
evenals zijn eventuele functies in het ambacht,
c) de foto van zijn
persoonlijk merk.
Chronologische en alfabetische indexen van de
namen en merken van de edelsmeden vervolledigen het boek.
Het boek
is dus een waardevol naslagwerk voor musea en verzamelaars van antiek
zilverwerk van Namen.
