Afwijkingen van mond en lippen kunnen varieren van benigne tot ma- ligne aandoeningen. De meeste afwijkingen beperken zich tot de mond- holte. Er zijn echter ook afwijkingen die gepaard gaan met of worden gevolgd door huid afwijkingen. Ten slotte zijn er mondafwijkingen die voorkomen bij of het gevolg zijn van een algemeen lijden of van het ge- bruik van medicijnen. Zorgvuldige inspectie van de mond vereist een goede lichtbron. Daar- naast is een ontspannen zittende patient van essentieel belang. Het hoofd moet goed gesteund worden, bij voorkeur met behulp van een aan de stoel bevestigde hoofdsteun. Partiele of volledige gebitsprothe- ses moeten worden uitgenomen. Bij het onderzoek kan het best gebruik worden gemaakt van een houten of metalen spatel, waarmee de wangen en lippen opzij kunnen worden gehouden (afb. 1. 1). Om een goed onder- zoek van de tong te kunnen uitvoeren, moet de patient worden gevraagd de tong uit te steken. De onderzoeker kan met behulp van een gaasje de tongpunt vasthouden, waarna de patient wordt gevraagd de tong te ont- spannen (afb. 1. 2). Op deze wijze kunnen de tongrug en de tongranden en ten dele ook de mondbodem goed worden geinspecteerd en gepal- peerd. Het gaat bij het onderzoek zowel om het bekijken als om zorgvuldige palpatie van een afwijking. Het routinematig dragen van onderzoeks- handschoenen is daarbij inmiddels gemeengoed geworden. Palpatie van de mondbodem moet bij voorkeur bimanueel geschieden (afb. 1.