Bu Israil Politikasinin Kurucu Efsaneleri kitabinin okumasi ne dini, ne de siyasi hicbir karisiklik meydana getirmemelidir.

Tevrat'in ve tarihi kitaplar in (oezellikle Yesu, Samuel ve Krallar kitaplarinin) siyonist yorumunun tenkidi, hicbir sekilde Kitab-i Mukaddes'in bir kucumsenisi ve onun insanlasma ve insanin ilahi yucelige erisme destani konusuna kendi payina getirdigi aciklamalarin bir horlanisi seklinde degerlendirilemez. Hazreti Ibrahim'in kurbani, insanin gecici icgudulerini ve kirilgan muhakemelerini, bunlari goerecelestiren kayitsiz sartsiz degerler adina asmasinin, onlarin oetesine gecmesinin ebedi bir modelidir. Ayni sekilde Misir'dan Cikis da, butun koeleliklerden kurtulmanin, Allah'in hurriyete dogru karsi durulmaz cagrisinin sembolu olarak devam edecektir.

Bizim reddettigimiz nokta, bu metinlerin siyonist, kabileci ve milliyetci okumalaridir. Cunku bu anlayis Allah'in insanla, butun insanlarla olan Ahdi ve herkesin kalbinde var olusu gibi devasa bir dusunceyi basite indirgemek te ve bundan insanlik tarihinin su en ugursuz fikrini cikarmaktadir: Butun hegemonyalari, butun soemurgelestirmeleri ve butun katliamlari pesin pesin mazur ve hatta hakli goeren, taraf tutan ve kismi oezellik tasiyan (ve bu haliyle bir put olan) bir Tanri tarafindan secilmis halk. Sanki dunyada, Ibraniler'inkinden baska Kutsal tarih yok.

OEyleyse sana kim suclu? sucu kim isledi ya da kim sucluyor? Kim gercegi goeruyor ya da kim atmaya calisiyor?