Readings Newsletter
Become a Readings Member to make your shopping experience even easier.
Sign in or sign up for free!
You’re not far away from qualifying for FREE standard shipping within Australia
You’ve qualified for FREE standard shipping within Australia
The cart is loading…
This title is printed to order. This book may have been self-published. If so, we cannot guarantee the quality of the content. In the main most books will have gone through the editing process however some may not. We therefore suggest that you be aware of this before ordering this book. If in doubt check either the author or publisher’s details as we are unable to accept any returns unless they are faulty. Please contact us if you have any questions.
Peter Hope var havaxinn og grannur, rakhreinn en fyrir par af hlidarskeggjum naerri skurdadri og endadi rett fyrir nedan eyrad, med har af THvi tagi sem sympatiskir rakarar nefndu ad verda adeins THunnir ad ofan, herra, en skipulagt hagkerfi, ad alls stadar er raunverulegur hjalparmadur fataektar. Um lin herra Peter Hope, sem var hvitt, THo nokkud slitid, var sjalfbjarga sem stoedvadi undantekningalaust athygli jafnvel frjalslynda ahorfandans. Akvedid ad THad var of mikid af THvi - framburdur THess var adstodadur og stutt i eftirfarandi edli skurdarhudarinnar, en meginmarkmid hennar var greinilega ad renna af og hverfa a bak vid eiganda sinn. Eg er fataekur gamall hlutur, virtist segja. Eg skina ekki - eda, rettara sagt, eg skina of mikid medal THessara uppfaerdu ungra hama. Eg hamla THig adeins. thu myndir vera miklu oeruggari an min.
Til ad sannfaera THad um ad fylgja honum, THurfti eigandi THess ad beita afli og helt fast THvi laegsta af THremur hnoeppum. I hverju skrefi bardist THad fyrir frelsi sinu. Annad einkenni Peters, sem tengdi hann vid fortidina, var svartur silkiTHradur hans, tryggdur med nokkrum gullpinna sem hlekkjadir voru saman. Ad horfa a hann THegar hann sat nu ad skrifa, langir faetur hans umvafdir THett reimudum graum buxum, krossadir undir bordi, lampaljosid fell a ferskt yfirbragd hans, a hina snyrtilegu hoend sem stod a halfskrifudu bladi, okunnugur gaeti hafa nuddad augu hans og veltu fyrir ser hvada ofskynjanir hann fann sig THannig i navist einhvers ungs ljosvakans sem tilheyrdi snemma a fjorda aratugnum; en ad lita naer, hefdi sed hrukkurnar margar.
$9.00 standard shipping within Australia
FREE standard shipping within Australia for orders over $100.00
Express & International shipping calculated at checkout
This title is printed to order. This book may have been self-published. If so, we cannot guarantee the quality of the content. In the main most books will have gone through the editing process however some may not. We therefore suggest that you be aware of this before ordering this book. If in doubt check either the author or publisher’s details as we are unable to accept any returns unless they are faulty. Please contact us if you have any questions.
Peter Hope var havaxinn og grannur, rakhreinn en fyrir par af hlidarskeggjum naerri skurdadri og endadi rett fyrir nedan eyrad, med har af THvi tagi sem sympatiskir rakarar nefndu ad verda adeins THunnir ad ofan, herra, en skipulagt hagkerfi, ad alls stadar er raunverulegur hjalparmadur fataektar. Um lin herra Peter Hope, sem var hvitt, THo nokkud slitid, var sjalfbjarga sem stoedvadi undantekningalaust athygli jafnvel frjalslynda ahorfandans. Akvedid ad THad var of mikid af THvi - framburdur THess var adstodadur og stutt i eftirfarandi edli skurdarhudarinnar, en meginmarkmid hennar var greinilega ad renna af og hverfa a bak vid eiganda sinn. Eg er fataekur gamall hlutur, virtist segja. Eg skina ekki - eda, rettara sagt, eg skina of mikid medal THessara uppfaerdu ungra hama. Eg hamla THig adeins. thu myndir vera miklu oeruggari an min.
Til ad sannfaera THad um ad fylgja honum, THurfti eigandi THess ad beita afli og helt fast THvi laegsta af THremur hnoeppum. I hverju skrefi bardist THad fyrir frelsi sinu. Annad einkenni Peters, sem tengdi hann vid fortidina, var svartur silkiTHradur hans, tryggdur med nokkrum gullpinna sem hlekkjadir voru saman. Ad horfa a hann THegar hann sat nu ad skrifa, langir faetur hans umvafdir THett reimudum graum buxum, krossadir undir bordi, lampaljosid fell a ferskt yfirbragd hans, a hina snyrtilegu hoend sem stod a halfskrifudu bladi, okunnugur gaeti hafa nuddad augu hans og veltu fyrir ser hvada ofskynjanir hann fann sig THannig i navist einhvers ungs ljosvakans sem tilheyrdi snemma a fjorda aratugnum; en ad lita naer, hefdi sed hrukkurnar margar.