Dat wij een bepaalde blauwdruk kunnen uittekenen voor de ideale gemeenschap om dit vervolgens politiek planmatig te realiseren, die gedachte is in de vorige eeuw op terreur en sociale ontbinding uitgelopen. De vraag aan elke sociale en politieke filosofie luidt sindsdien: hoe kunnen wij nog spreken over gemeenschap wanneer zowat elk referentiekader daarvoor weggevallen is? In die context moet men het hedendaagse debat over dit vraagstuk situeren. In dit debat is het werk van de Franse filosoof Jean-Luc Nancy opvallend afwezig gebleven, ook al heeft die van deze kwestie een van de centrale vragen van zijn tot nu toe onontgonnen oeuvre gemaakt. Nancy wijst ons op de enorme uitdaging waarvoor de gemeenschap vandaag staat: wij proberen voor het eerst in de geschiedenis te leven in een gemeenschap en een wereld zonder ontologische garantie, een existentie waarvoor geen enkel criterium, grond of maat nog gegeven is. Met deze fundamentele kwestie voor ogen wordt Nancy’s sociale en politieke filosofie uitvoerig uiteengezet en binnen het maatschappelijke kader van onze tijd geplaatst.