Efektywna komunikacja wymaga duzej ilosci wnioskowania pragmatycznego. Jest ono zakorzenione w zdolnosci do brania pod uwage roznych wskazowek, takich jak kontekst i stany mentalne lub emocjonalne mowcy. Co istotne, w jezyku mowionym sluchacze moga rowniez polegac na wskazowkach prozodycznych. Sytuacje te stanowia szczegolne wyzwanie dla osob z autyzmem, ktore maja dobrze znane trudnosci w rozpoznawaniu i interpretowaniu stanow psychicznych innych osob. W tej ksiazce badam rozne komponenty prozodii i oceniam, czy osoby z ASD sa szczegolnie uposledzone w interpretowaniu wskazowek prozodycznych, ktore opieraja sie na zrozumieniu intencji mowiacego. Przedstawiam serie badan koncentrujacych sie na prozodii gramatycznej, przypadkowym przekazywaniu informacji, kontrastowym akcentowaniu oraz identyfikacji postaw i stanow emocjonalnych mowiacego. Wyniki tych badan prowadza mnie do odpowiedzi na bardziej ogolne pytania dotyczace teorii umyslu oraz do dyskusji na temat mozliwych zrodel uposledzen spolecznych wystepujacych w zaburzeniach ze spektrum autyzmu.