Dusza ludzka jest Duchem, nie jest stworzona z niczego i nie rozni sie od istoty Boga; na poziomie substratu istnienia zarowno dusza ludzka, jak i Bog sa identyczne. (2.1.11)Dzieki marzeniu o ciele fizycznym wyobrazamy sobie swiat zamieszkany przez odrebne przedmioty i osoby. W ten sposob mentalnie stwarzamy poczucie izolacji pomiedzy jednym a drugim. To nie wszystko, dokonujemy rowniez projekcji siebie w czasie, z przeszlosci w przyszlosc. Jestesmy zawsze projektem w budowie, wiec cierpimy z powodu ciaglego niezadowolenia.Szukamy w swiecie zewnetrznym czegos, co polozy kres wszelkiemu cierpieniu i bolowi, ale otrzymujemy tylko przejsciowe odpowiedzi, nic trwalego. Dopoki nie spojrzymy w glab siebie i nie odkryjemy niedualnej natury naszego wlasnego Bycia w bezczasowej terazniejszosci.Wtedy poznajemy wieczne i Jedyne Ja , to, ktore jest tym samym Ja wszystkich, gdzie wszystkie dusze gromadza sie w jednym Duchu i odkrywaja w Absolucie. I poszukiwania sie koncza, nie musimy juz dazyc do szczescia w nieosiagalnej przyszlosci; zyjemy w ciaglej terazniejszosci i rozpoznajemy siebie jako Czysta Swiadomosc, calkowicie swietlista.