Tarihi ilerleyen ve insan dogasina en uygun sistemin bulunmasi durumunda ideolojik arayisin son bulmasiyla duracak bir surec olarak tasarlayan ve bu ideal sistemin liberalizm oldugunu iddia eden Fukuyama, goeruslerinin kuramsal temellerini Marx ve Hegel'den aldigini oene surmektedir. Fukuyama'nin tarihe iliskin tasarimini Marx'a dayandirmasi kimi bakimlardan hakli goerunmekteyse de Hegel'e dayandirmasi pek cok bakimdan haksizdir. Bunun nedeni Fukuyama'nin Hegel'i, Kojeve'in yorumundan okumasidir. Hegel icin de tarih ilerlemektedir, ama bu ilerlemede, Marx'ta oldugu gibi, bir son tasarimi bulunmamaktadir. Cunku tarihi yoeneten temel guc olan tinin hangi yoene dogru evrilecegi oenceden bilinemez. Bilinemeyecegi icin de, hangi yoenetsel sistemin kuresellesecegi oenceden soeylenemez. Bu kitap bu tema ekseninde bir yandan Fukuyama'nin Marx ve Hegel yorumunu, diger yandan da onun tarihin son sistemi olarak liberalizmin kuresellesmesi gerektigi yollu iddiasini degerlendirmeyi ve kuresellesme idealini felsefi olarak ele almayi amaclamistir.