Etrafi karanlik bir ormanla cevrili guzel bir dagin vadisinde gizemli bir koey yer alir. Bu koeyde dogan herkese dogar dogmaz belirli bir goerev bicilir ve kimse ne yapacagim sorusuyla mesgul olmaz. Herkesin hayattaki amaci oenceden bellidir ve koeyde yasayan her canli bir digeriyle mukemmel bir uyum icindedir. Bu sayede kendi kendini surduren uyumlu bir toplum kurulur. Insanlarin toplumdaki rolleri, koeyde dogan her insanin kaderini goerebilen uc rehber tarafindan belirlendiginden hic kimse kendi rolunu sorgulamaz. Herkes sorumlu olduklari goerevle tam olarak oezdeslesmis ve yuzyillar boyunca, adeta evrenin guclerince bahsedilmis gibi mukemmel denge ve uyum var olmustur. Ta ki bir cocuk dogana kadar. Hic konusmayan bir cocuktur bu. Davranislari sasirtici ve sira disidir ve cocugun hayattaki amaci bilinmemektedir. Cocuk topluma uymaz ve buyudukce koeydeki uyum gizemli bir sekilde bozulmaya baslar. Insanlar buyulenmiscesine goerevlerinden uzaklasir ve rehberler hayatlarinda ilk kez goeremez olur. Cevredeki ormandan ugursuz sesler gelmeye baslar ve koey coekusun esigine gelir. Elbette ki bunun suclusu o cocuktur. Koey, duzeni saglamak icin dusunmesi hic de hos olmayan bir kararla karsi karsiya kalir.